fix: remove underscore in content

content/chapter 6/6.1-generic (basic).md

@@ -165,7 +165,7 @@ Non-Generic Sums: 46 and 62.97
 
 برای این منظور تابعی می نویسید که علاوه بر پارامترهای تابع معمولی، پارامترهای type را نیز اعلام می کند. این پارامترهای type، تابع را generic می‌کنند و آن را قادر می‌سازند با آرگومان‌هایی از typeهای مختلف کار کند درنهایت شما تابع را با آرگومان های type و آرگومان های تابع معمولی(ordinary) فراخوانی خواهید کرد.
 
-هر پارامتر type دارای یک _type constraint (محدودیت نوع)_ است که به عنوان meta-type برای پارامتر type اثر می کند. هر _type constraint_، در واقع type arguments مجاز را مشخص می کند که کد فراخوانی می تواند برای type arguments مربوطه استفاده کند.
+هر پارامتر type دارای یک type constraint (محدودیت نوع) است که به عنوان meta-type برای پارامتر type اثر می کند. هر type constraint، در واقع type arguments مجاز را مشخص می کند که کد فراخوانی می تواند برای type arguments مربوطه استفاده کند.
 
 در حالی که محدودیت یک type parameter معمولاً مجموعه‌ای از types را نشان می‌دهد، در زمان کامپایل، پارامتر نهایی به صورت single type است - typeی که به عنوان type argument توسط کد فراخوان ارائه می‌شود. اگر type argument مورد استفاده type توسط محدودیت type parameter مجاز نباشد، کد کامپایل نخواهد شد.
 
@@ -246,9 +246,9 @@ fmt.Printf("Generic Sums, type parameters inferred: %v and %v\n",
 
 در این بخش آخر ، محدودیتی را که قبلاً تعریف کرده اید به interface منتقل خواهید کرد تا بتوانید از آن در چندین جای مختلف از برنامه استفاده مجدد کنید. اعلام محدودیت ها از این طریق به ساده سازی کد کمک می کند ، مانند زمانی که یک constraint پیچیدگی بیشتری دارد.
 
-شما یک _type constraint_ را به عنوان یک interface اعلام می کنید. این محدودیت اعمال شده به هر _type_ اجرای interface منحصر به فردی را اجازه می دهد. به عنوان مثال ، اگر type constraint interface را با سه متد تعریف کنید، از آن با یک type arguments در یک generic function استفاده کنید ، type arguments استفاده شده برای call the function باید دارای تمام این متد ها باشند.
+شما یک type constraint را به عنوان یک interface اعلام می کنید. این محدودیت اعمال شده به هر type اجرای interface منحصر به فردی را اجازه می دهد. به عنوان مثال ، اگر type constraint interface را با سه متد تعریف کنید، از آن با یک type arguments در یک generic function استفاده کنید ، type arguments استفاده شده برای call the function باید دارای تمام این متد ها باشند.
 
-همینطور Constraint interfaces نیز می توانند به _typeهای_ خاصی مراجعه کنند ، همانطور که در این بخش مشاهده خواهید کرد.
+همینطور Constraint interfaces نیز می توانند به typeهای خاصی مراجعه کنند ، همانطور که در این بخش مشاهده خواهید کرد.
 
 
 نوشتن کد: